શ્રીરામ વીરા : ચેન્નાઈમાં ઓસ્ટ્રેલિયા સામેની તેમની પ્રથમ જીત બાદ 40 રાત સુધી, ભારત અજેય આગળ વધ્યું, પરંતુ 41મી રાત્રે ઠોકર ખાધી અને પરાજય સહન કરવો પડ્યો. પરાજયનું કારણ ઓસ્ટ્રેલિયનવાદ નીચે મૂકી શકાય છે, જે હંમેશા મોટી ક્ષણો અથવા ફક્ત ખરાબ નસીબ પર પ્રવર્તે છે. આવનારા દિવસોમાં ભારતભરમાં નુકસાનના એક અબજ પોસ્ટમોર્ટમ્સ થશે, પરંતુ વિચાર કરવા માટે પૂરતા ક્રિકેટ કારણો છે.
દરેક વર્લ્ડ કપ ફાઇનલ ચેટરના મૂળમાં એ સ્વીકૃતિ હશે કે, ભારત, ટુર્નામેન્ટના અંતિમ દિવસે, એક એવી ટીમ સાથે ટકરાયું કે જેની પાસે એક યોજના હતી, તેને પુરી શાનદાર રીતે લાગુ કરી અને ગ્રાઉન્ડ પર ઉતરી. એક ચેમ્પિયન ટીમની જેમ, ઓસ્ટ્રેલિયાએ તેમનું હોમવર્ક કર્યું હતું અને તે રમતમાં ખૂબ જ શરૂઆતમાં દેખાઈ આવ્યું હતું – તેના સુકાની પેટ કમિન્સે ટોસ જીતીને ફિલ્ડિંગ કરવાનો નિર્ણય લીધો હતો.
ઑસ્ટ્રેલિયા પરંપરાગત જ્ઞાનના આધારે ચાલ્યું ન હતું, તેઓએ તેમની ખાતરી અને શક્તિને સમર્થન આપ્યું હતું. તેઓ અદ્ભુત સરળતા સાથે વિદેશી પરિસ્થિતિઓ સાથે અનુકૂળ થયા. ઉછાળવાળી ટ્રેક પર જન્મેલા અને ઉછરેલા ખેલાડીઓ અમદાવાદની ધીમી અને સુસ્ત પીચ પર ઘરેલુ પીચ પર રમતા હોય તેવું જણાતુ હતુ.
વિડંબના એ છે કે, ભારત હતું જેણે સભાનપણે ધીમો ટ્રેક પસંદ કર્યો હતો, અને તેણે અંતમાં હારનો સામનો કરવો પડ્યો. કોચ રાહુલ દ્રવિડ તેના સપોર્ટ સ્ટાફ સાથે ફાઈનલના ત્રણ દિવસ પહેલા પિચનું નિરીક્ષણ કરવા આવ્યા હતા. એવું નથી કે અમદાવાદે આ વર્લ્ડ કપમાં જે પીચ ગોઠવી છે તેમાં વિસંગતતા હતી, પરંતુ આ ટ્રેકની સુસ્તી મોટા ભાગના કરતાં વધુ હતી. આ એ જ ટ્રેક છે જ્યાં ગયા મહિને ભારતે પાકિસ્તાનને હરાવ્યું હતું.
ઓસ્ટ્રેલિયા પાસે ભારતીય ટીમ માટે સામાન્ય બોલિંગ પ્લાન અને દરેક બેટ્સમેન માટે ચોક્કસ ફિલ્ડ પ્લેસમેન્ટ હતી. સીમરે પૂરી બોલિંગ ન કરી, સ્પિનરો પણ ચાલ્યા ન હતા. તેઓ કડક ફિલ્ડીંગ સાથે મેદાનમાં ઉતર્યા, અને તેમનું ફોકસ રન ન કરવા દેવા અને કેચ કરવા પર આધારિત હતું.
અમદાવાદની મેચો જે પેટર્ન છે, તેનાથી ઓસ્ટ્રેલિયા વાકેફ હતું. અહીં ટૂર્નામેન્ટની પ્રથમ રમતમાં, ન્યૂઝીલેન્ડના સ્પિનરો અને સીમરોએ પિચ પર હુમલો કર્યો, અને બેટ્સમેનોને રોક્યા હતા, જેનાથી વચ્ચેની ઓવરોમાં ઈંગ્લેન્ડની શરૂઆત ખરાબ રહી તેનો ફાયદો મળ્યો.
પ્રકાશ હેઠળ, થોડા ઝાકળના અભિનય સાથે, બોલ બેટ પર સરસ રીતે આવ્યો અને ન્યુઝીલેન્ડે નવ વિકેટે 283 રન બનાવ્યા. ટુર્નામેન્ટની ફાઇનલ મેચ, બરાબર એ જ રીતે રમાઈ જે ઓસ્ટ્રેલિયા માટે ખુશી લાવી.
પીચના ભૂતકાળના પરફોર્મેન્સ સાથે, ઓસ્ટ્રેલિયાની બોલિંગ એક જ વિષય પર કેન્દ્રિત હતી: પીચનો ઉપયોગ કરો, પિચને ફટકારો, બોલને બેટ્સમેન પર રોકો. અને તેઓએ આ વિવિધ પ્રકારની બોલિંગ સાથે એજ સ્ટ્રેટજી સાથે કર્યું: કટર, ધીમા બાઉન્સર, નિયમિત બાઉન્સર, લંબાઈની પાછળ સીમ-અપ – આ બધું પિચની સુસ્તી પર ભાર આપવા માટે જ રચાયેલુ હતુ.
ફિલ્ડરોએ પણ તેમની ભૂમિકા ભજવી : આઉટ ફિલ્ડના દરેક અવસર પર વિકેટકીપરને બાઉન્સ પર થ્રો પહોંચાડવો. રમતમાં બે બોલનો ઉપયોગ કરવામાં આવી રહ્યો હતો, દરેક છેડેથી એક, પરંતુ ભારતીય ઇનિંગ્સના અંત સુધીમાં 100 ઓવર જૂની લાગી રહી હતી. રંગીન, નરમ, બોલ અને ટર્ફની સ્થિતિ પણ કેટલાક રિવર્સ સ્વિંગ માટે પૂરતી તૈયાર હતી અને કેએલ રાહુલ જેવા ખેલાડીઓ તેનો શિકાર બન્યા હતા.
ભારતના ચમકદાર પેસ એટેક પર ઘણું નિર્ભર હતુ, જેણે ઘણી ટીમોને પ્રકાશમાં આંધળી કરી દીધી છે. ભારતના બોલરોએ પ્રયત્ન કર્યો; રોહિતે નવો બોલ મોહમ્મદ શમીને આપ્યો પણ અને બાદમાં તેણે ઝડપી બોલર મોહમ્મદ સિરાજનો ઉપયોગ કરવાનું પસંદ કર્યું. ડેવિડ વોર્નર અને મિશેલ માર્શને સસ્તામાં આઉટ કરીને ઓસ્ટ્રેલિયાને હરાવવાનો શ્રેષ્ઠ પ્રયાસ કર્યો હતો. બુમરાહે સ્મિથને આઉટ કરવા માટે ધીમા ઓફ-કટરનો મોતી પણ બનાવ્યો, જેનાથી ઓસ્ટ્રેલિયાનો સ્કોર 3 વિકેટે 47 રન થયો, તે સમય સુધી અમદાવાદમાં ભારતીયોના ચહેરા પર હાસ્ય હતું.
આ પણ વાંચો – World Cup 2023 : સતત 2 પરાજયમાંથી બહાર આવી ઓસ્ટ્રેલિયા ફરી બન્યું ચેમ્પિયન, વર્લ્ડ કપ 2023માં ઓસ્ટ્રેલિયાની સફર
પછી પિચ ઢીલી થઈ ગઈ અને ઓસ્ટ્રેલિયાએ વિકેટ બચાવીને બાઉન્ડ્રી પાર કરી. ભારતની પિચિંગ યુક્તિ કામ કરી શકી ન હતી કારણ કે, ઓસ્ટ્રેલિયનો ભારતીયો દ્વારા ફેંકવામાં આવેલા કોઈપણ પડકાર માટે તૈયાર હતા. ટ્રેવિસ હેડે ખાતરી કરી કે, તમામ ઓસ્ટ્રેલિયન કહેવત સાચી પડે: તેઓ જાણતા હતા કે કેવી રીતે મોટી મેચ જીતવી, વિપક્ષને દબાણમાં કેવી રીતે મૂકવું અને ભારતના ઘરના પ્રેક્ષકોને કેવી રીતે શાંત કરવા.
