Jolly LLB 3 Movie Review | દિગ્દર્શક સુભાષ કપૂર જોલી એલએલબી 3 (Jolly LLB 3) સાથે તેમની લોકપ્રિય કોર્ટરૂમ ફ્રેન્ચાઇઝીને વધુ આગળ ધપાવે છે. આ વખતે સૌથી મોટું આકર્ષણ બે જોલીઓ વચ્ચેનો મુકાબલો છે. અક્ષય કુમારની જોલી મિશ્રા અને અરશદ વારસીની જોલી ત્યાગી એક જ કોર્ટરૂમમાં સામસામે છે. પરિણામ હાસ્ય, વ્યંગ, ભાવના અને સામાજિક સંદેશનું મિશ્રણ છે જે દર્શકોને છેલ્લે સુધી મુવી જોવા મજબૂર કરે છે.
જોલી એલએલબી
2013 માં રિલીઝ થયેલી પહેલી “જોલી એલએલબી” માં, અભિનેતા અરશદ વારસીએ વકીલ જોલીની ભૂમિકા એટલી સારી રીતે ભજવી હતી કે દર્શકો તેને ખૂબ પસંદ કરતા હતા. જોકે, 2017 માં આવેલી “જોલી એલએલબી 2” મા તેની જગ્યાએ અભિનેતા અક્ષય કુમારને લેવામાં આવ્યો હતો. તે સમયે, અરશદ નારાજ હતો અને તેણે સ્પષ્ટપણે કહ્યું હતું કે નિર્માતાઓ “મોટા સ્ટાર” ઇચ્છતા હતા. આ ફેરફારથી ચર્ચા અને નિરાશા બંને થઈ. હવે, “જોલી એલએલબી 3” એ તેમાં ઉમેરો કર્યો છે. બંને કલાકારોને એક જ ફ્રેમમાં કાસ્ટ કરીને, દિગ્દર્શકે ફક્ત જૂના વિવાદને જ પાછળ છોડી દીધો નથી, પરંતુ તેને ફિલ્મની સૌથી મોટી તાકાત પણ બનાવી છે.
જોલી એલએલબી 3 સ્ટોરી (Jolly LLB 3 Story)
એક ખેડૂત પરિવારની સ્ટોરી છે. એક ખેડૂત પોતાની જમીન બચાવવાનો પ્રયાસ કરે છે, પરંતુ શક્તિશાળી લોકો અને ભ્રષ્ટ રાજકારણીઓ દ્વારા તેને આત્મહત્યા કરવાની ફરજ પાડવામાં આવે છે. તેની વિધવા (સીમા બિશ્વાસ) ન્યાય મેળવવા માટે કોર્ટમાં જાય છે. કોર્ટરૂમમાં જોલી મિશ્રા (અક્ષય કુમાર) અને જોલી ત્યાગી (અરશદ વારસી) શરૂઆતમાં અલગ અલગ પક્ષે સામસામે આવે છે. બાદમાં, તેમને સાથે કામ કરવાની ફરજ પાડવામાં આવે છે, જે ચર્ચાને વધુ મનોરંજક બનાવે છે. ફિલ્મમાં ખેડૂતોના મુદ્દાને રમૂજ અને વ્યંગ સાથે પણ શોધવામાં આવ્યો છે. સ્ટોરીનો મુખ્ય મેસેજ “જય જવાન, જય કિસાન” છે, જે ખેડૂતો અને સૈનિકોના મહત્વને ઉજાગર કરે છે.
જોલી એલએલબી રીવ્યુ (Jolly LLB 3 Review)
અક્ષય કુમાર જોલી મિશ્રાને ઉર્જા અને આત્મવિશ્વાસ સાથે ભજવે છે. અરશદ વારસી, હંમેશની જેમ, સહજ અને સ્વાભાવિક છે. સીમા બિસ્વાસ ખેડૂતની વિધવાના પાત્રમાં ભાવનાત્મક ઊંડાણ લાવે છે, અને તેમનો અભિનય ફિલ્મનું હૃદય બની જાય છે. જજ ત્રિપાઠી તરીકે સૌરભ શુક્લા કોર્ટરૂમમાં સંતુલન અને મનોરંજન બંને લાવે છે. આ વખતે વકીલ તરીકે દેખાતા રામ કપૂર દરેક સીનમાં શક્તિનો ઉપયોગ કરે છે. તેની ડાયલોગ ડિલિવરી અને હાજરી દલીલોમાં તીક્ષ્ણતા ઉમેરે છે.
ગજરાજ રાવ ફિલ્મનું સૌથી મોટું આશ્ચર્ય છે. તે ભ્રષ્ટ ઉદ્યોગપતિનું ચિત્રણ એવી રીતે કરે છે કે તેમના ચહેરાના હાવભાવ અને સંવાદ ડિલિવરી દર્શકોને લાંબા સમય સુધી યાદ રહેશે. શિલ્પા શુક્લા પણ એક નાની પણ પ્રભાવશાળી ભૂમિકામાં છાપ પાડે છે. જોકે, ફિલ્મમાં અમૃતા રાવ અને હુમા કુરેશી ફક્ત દર્શાવવામાં આવ્યા છે. બંને પાત્રોનું સ્ટોરીમાં કોઈ ઊંડાણ કે નોંધપાત્ર યોગદાન નથી.
સુભાષ કપૂર વ્યંગ અને રમૂજના મજબૂત મિશ્રણ સાથે કોર્ટરૂમ ડ્રામા રજૂ કરે છે. તેઓ અક્ષય અને અરશદ વચ્ચેની કેમેસ્ટ્રી જાળવી રાખે છે અને ખેડૂતોના મુદ્દાને સંવેદનશીલતાથી સંબોધે છે. કેમેરાનો ઉપયોગ અને તીક્ષ્ણ ડાયલોગ દર્શકોને કોર્ટરૂમમાં ડૂબેલા અનુભવ કરાવે છે. જોકે ઈમોશનલ પાર્ટ દરમિયાન વધુ પડતું મેલોડ્રામા અને નબળું મ્યુઝિક ફિલ્મની નબળાઈઓ સાબિત થાય છે. તેમ છતાં તેઓ સામાજિક મેસેજ અને મનોરંજનનું મિશ્રણ કરવામાં સફળ રહે છે. ફિલ્મ મજબૂત હોવા છતાં તે નિરાશાજનક પણ છે. કેટલાક સીન એટલા વધુ પડતા નાટકીય છે કે તે વાસ્તવિક છે તે માનવું મુશ્કેલ છે. વધુમાં ફિલ્મનું સંગીત પણ અપેક્ષાઓ પર ખરું ઉતરતું નથી.
